Sürekli ayrı, sürekli güvenilmez
Işıktan hızlı yön değiştiren
Dokunmadan anlayamazsın ki
Bir kere bile konuşmadan
Yıldızlar gibi hep parlayan
Ama yarın kadar ulaşılamayan
Çiçeklerle bezenmiş bahçelerdeki
Tek polen alerjisi olan palyaço
Garabet mi, son şans mı insanlık için
Herkes susuyor, şarkılarda bile söz yok
Sanki gece gelmiş, melankoli de
Peşimizde bıraktığımız izleri siliyor birileri
Sen unutuyorsun zaten
O izleri ve beni daha ilk akşamda
Yıldırım da düşmüyor üstüne
Hatırlatmak için tek gecemizi
Başka türlüsü fazla zaten böyle bir dünyaya
Gülümsemeye çalışmak, yapabilirsem tabi
Yarın başka bir sabah
Başka bir fırtınanın yok edeceği
Garip bir şey bu,
Eninde sonunda anlaşılacak ne olduğu
Sürekli ayrı, sürekli güvenilmez
Ama güzel
SAÇMANIN BAĞLADIKLARI 