Yalnızız Ömür Boyu

Birden sen geldin aklıma
Olabilecek en turuncu halinle
Yalnızlığımın, sensizliğimin yegane simgesi
Gecelerimin baş aktörü
Söndüremediğin o ateşe elini uzatır gibi
İçimi yaktın söylemediğin kelimelerle
Seni unutacağım bazı bazı
Hatırlamak istemiyorum mesela bugün
Adını, sesini, kokunu, rengini
Yaşadığın, öleceğin o şehri
Olmadan bilmeden kandırıyorsun beni
Şeytan gibi, melek gibi, kendin gibi
Olmadığına inandırıyorsun unutmam için
Meraklanıyorum bazen gizlice
Ne yapıyor diyorum gecenin bu saatinde
Bakıyor mu o da benim kadar boş
Atıyor mu hala kalbi bildiğim gibi
Rüya görüyor mu geceleri
Yoksa benim gibi küsmüş mü hayallere
Ağladı mı o da bu sabah
Fark ettirmemeye çalışarak kimseye
Hala var mı bir şeyler içinde
Seni delice kıskandığımı görmedin hiç
Yapamadım, gösteremedim sana
O karanlık yüzümü, korkak
Anlatamadım bir türlü buradan
Sen olmadığın için, aklımdan geçenleri
Sen mi yoktun, ben mi bilemedim hiç
Anlamak istemedim ya da
Kolayına kaçtım, istediğimi gördüm
Eninde sonunda hep yalnızlık dedim
Bitecek bu dedim, duygusuz yaşsız
Günlerim vardı daha - istemedim
Yıllarım vardı - direnmedim
Kimseye hiç bir şey söyleyemedim
Yaşam olmadı, ölmeyi de beceremedim
Yanlışın neresinden dönersek kar
Hayatımız boyunca yalnızız nasılsa dedim
Bilsem de bırakmayacağımı seni hiç
Ömrümce ve sonrasında