Hayat adil değil çoğunlukla Kırmızı gözlüler altta kalıyor hep Baştan başlayanlar her şeye, kimseye sormadan Sürekli kaybediyor okey oynarken Neden böyle oldu demeye kalmadan Dünya geceye geçiyor sinsice Karanlığa gömülüyor tüm alçaklıklar En büyük aşk devrimdir demiş birisi Yıllar önceydi unutmuyorum Benim de aşkımdı devrim Ya da devrim yapan bir aşktı içimdeki Uzayda ya da zamanda bilinmeyen bir yerlerde Öne çıkmaya hiç niyeti olmayan bir gençtim Saf, salak biraz da özenen her yeni şeye Yolculuklar ilgimi çekerdi Hayata atılmaya hazır her isyankar gibi Aşk biraz daha fazla ama Denizle harmanlandım koşullar gereği O dönem denizler geleceğimizdi İstikbal de çıkmamıştı havaya henüz Yüzmeye çalışıyorduk deniz kabuklarıyla beraber Çeliğe su, gemiye renk verilmediği zamanlar Gökyüzünden bir el uzanmıştı bana bir akşam Daha, küçücük bir gelecek sorgulayanken Bu senin demişti, elime bir fasikül tutuşturarak Soğuktu ve akrep yükseliyordu güneşle beraber Tüm dünyadaki serbest liderler, Ya da özgür dünyanın köle insanları toplanmış Bana bakıyorlardı, kabul edecek mi diye Hazır değildim daha, söylemiş miydim? Hiç bir şey için yeterli değildim Reddettim haliyle kainatın efendisini Gölgelerin gücü ırgalamıyordu fazla beni Hayır dediğimde kimse kalmamıştı arkamda beni izleyen Zengin olamadım, doğru olamadım, ünlü olamadım Tarihe geçip kızı kapamadım belki Ama gözlerim fasiküle kaymıştı bir ara neyse ki Sürseler de beni sonra Kahire'den New York'a Biliyordum çoğu kahramandan fazlasını Hayat bir gösteri alanı ucubelerin öne çıktığı Başkaldıran ve kabul edenler var sadece İkisi de olmak gereksiz ama aslında Adil davranılmıyor kimseye genelde çünkü Ölüyorsun bir de sonunda- ağlamaya gerek yok O gün bugündür içiyorum sonumu düşünmeden Çünkü çok değerli bir şey daha öğrenmiştim o akşam Ölümden sonra alkol de yok