Yatıyorum , ağaçlar üzerime eğilmiş Dört bir yanından tutmuş bırakmıyorlar Kırmızı ay tam tepemde Birazdan okuyacak kararı O biliyor bütün yaptıklarımı sana Gözlerim kapanıyor, izin vermiyor uyumama Bir tek o biliyor ikimizi Her zamanki gibi değil, sinirlenmiş Kaçmam lazım her zamanki gibi Boş vermem, unutmam lazım Hep yaptığım gibi Ay bağırıyor ama kızıl kızıl Ağaçlar vuruyorlar dallarını üstüme Biliyorum hak ettim ben, Seven aptal gibi hak eder her şeyi zaten Bırakıyorlar sonra, halim kalmamış Yazıyor gökyüzüne bir şeyler Okuyamıyorum ama, ayırt edemiyorum kırmızıyı Güneşi mi tercih ederdin diyor sonra Sallanıyor ağaçlar olanca neşeleriyle Hiç bir dönemde bu kadar yalnız olmamıştım Bu kadar çaresiz Hiç bir ay bırakmamıştı beni ortada Hiç biri sorgulamamıştı aymazlığımı Karar belli benim ya da onun alınması Toprak tarafından dolunayda Biliyor kızıl ay- her şeyi biliyor Onsuz yok olacağımın farkında Ne kadar zamanım var diyorum Ne kadar zamana ihtiyacın var diye soruyor Gerek yok aslında, farkımda değil artık Ben de gerek yok diyorum Her zamanki gibi bırakıyorum kendimi aya Ağaç kökleri ve lanetli ay son hatırladığım Bir de eskilerden bir resim Yavaş yavaş toprakla kaplanıyor Bütün olanlar, bir daha olmamak üzere kayboluyor.