Ben hiç sevemedim aşk şarkılarını Gereksizce savrulan sonbahar yapraklarını Hayati semboller yarından haber getiren Ya da sadece veda edememek güneş batarken Bir mimar vardı en baştan beri Neyi nasıl oluşturduğunu kimsenin bilmediği Beynim uzakları isteyen nemli gözlerde Ya da sadece durmak istiyorum hep olduğum yerde Çocuklarda başlıyor başka bilinmezler Daha yalnız oluyor bu saatlerde gölgeler Sonsuzluğa uçuşan o sarı yaprakların üstünde Ya da sadece hayatta kalabilsem önceki günde Sokaklarda tekil insan sesleri Hafta sonu yeni bitmiş, hayaller yine gizli Dertler, kadınlar, aşklar, ölümler Ya da sadece bitmek bilmeyen imkansız denemeler Belki tek istediğim, başka bir yer henüz bilmediğim O mimarda düşlediğim, o gözlerde beklediğim Ama kimse yok yollarımda o üzgün gölgelerden başka Ya da sadece tek başına kalıyorum o eski fotoğrafta Farklı şarklılar dinliyorum artık uyumadan önce Farklı rüyalar görüyorum aysız uzun gecelerde Farklı mevsimleri yaşıyorum aşktan uzakta Ya da sadece bildik umutsuz bekleyiş, yine tek başına