Gece düşüyor yavaş yavaş ayaklarıma. Uyku, savaşmakta beynim hala. Orada mısın, sisin ortasında? Sesler, hayır bir şarkı sadece Birer birer tüm hücrelerimi yakan. Göremiyorum, heyecanlanmıyorum. Sesin, hayır şarkın ulaşıyor beynime Ortak bir coşku iniyor aşağıya kadar Geceyle karşılaşıyor, soğuyor Biraz İngiliz hava Biraz zehirli birlikteliğimiz İpekten gökyüzü, deri bir toprak Uçuyorum şarkının içinde hafifçe Uyuyorum senin içinde gizlice Engizisyoncular var rüyamda Bir de şarkın rüzgarın taşıdığı. Sonumuz yaklaştı galiba Diyor ağaçtaki kalp derinden. Bitti zaten, nakarat kreşendo. Sevmiyorum nakaratları, fısıldayarak. Kolay bırakmak böyle bir hayatta Kolay fısıldamak cevapsız Koşamıyorum, gece ayağımda,uykum ağır Romantik bir şeyler söylemek istiyorum Kesilmiş ağaç, gitmişsin sanki Göz yaşları yıldız çarpmış gibi Uyanmışım her basit insan gibi Ne yapacağımı bilmiyorum kendimle Her yalnız kalmış çocuk gibi Kış geliyor, götürüyorlar geceyle sonra Ben kimim diyorum, duyulmuyor. Tören bitiyor, şarkı bitiyor Sahne kararıyor.