Gece uzamış, cümleler kısalmış
Noktalar duyulmuyor artık
Çeviri gerekmiyor gülümsemelere
Karışmış kalp atışları birbirine
Birleşmiş tüm sıcak renkler arada
İtiraf edemeseler de
Biliyor ikisi de çalan şarkıyı
Bir zamanlar, çok da eski değil ama
Henüz kimse yokken hayatlarında
Hafif bir ses uzaklardan
Az biraz denizi hatırlatan
Birin yalnızlığından ikinin ıslaklığına
Beraberinde heyecan ve tutku
Bir parça da (mecburen) kuşku taşıyan
Evet, aynı şarkı ikisinin de bildiği
Davet bir nevi hissedenlere
Son parçası yapbozun isteyenlere
"Çok ani oldu her şey"
"Daha güzel belki, bırakmak akışına"
"Akar değil mi her şey"
"Bilmem, bakmak gerek belki öbür tarafa"
"Farklı mı olacak öyle her şey?"
"Evet, televizyon gibi, hayat ya da"
"Diğer tarafta peki, daha mı güzel her şey?"
"Şarkı var olduğu sürece mutlaka"
"Çalacak değil mi hep"
"En azından sabaha kadar"
Gece bitmek üzere, cümleler sönmüş
Işıklar göstermiyor soru işaretlerini
Gülümsemeler de dalmış uykuya
Sadece gözler var artık, minnetkar
Şarkı çalıyor hala, en pesden
Mutlu ama, görevini tamamlamış
Sabahın olmasını bekliyor.
SAÇMANIN BAĞLADIKLARI 