Gece yarısına kadar zamanımız var Korktuğumuz gibi yalnızız yine Kırık bir sandalye günü buraya getiren Nefret, soğukluk, huzur Boşluk, Yıkım, Çaresizlik Aynı şehrin farklı yerleri Ve farklı insanlar artık Farklı zamanlarda gökyüzüne bakıp Aynı dumanı içine çekemeyen Gece yarısına kadar kalacağız İkimiz de camın kenarında Sonra götürecek ne varsa Rüzgarlar bizden kalanları Duyuyor musun sesleri Titriyor mu göz kapakların Ben kapattım çoktan Bırakacağım birden kendimi İnceliğinin denizine Gece yarısına kadar ama Daha vaktimiz var hala Her unutulan gibi tozlu ve soğuk Son kez seven her erkek kadar aptal Hüzünlü bir piyano melodisi olacak Hayatımızın devamı belki kalanlara Yüzümü hatırlıyor musun? Sesimi bitirdin mi parçalamayı? Hiç nefes kaldı mı bıraktığım?? Gece yarısına kadar ölmeyeceğiz ama Her şeyini verenlere özgü bu Kaybedince ağlamak gizlice Hiçbir zaman kendisinin olmayana Akıyor tüm nehirler artık uzağa doğru Durmuyor dünya tek bir kişi için Bir şey çağırıyor yavaş yavaş İçimizde kalan o son şeyi de Hazırım ben de senin gibi olmaya Az kaldı, geliyor gece yarısı