Yürüyorsun camdan bir çizginin üstünde
Aşağıdan yılların şekilsiz çığlıkları
Annesini terk etmiş bir bohem özentisi
Hiç bir zaman istediğin olmadı değil mi?
Bıçak yağmurunda korkmadan tek başına
Hızlı fakat gelişigüzel adınlarla
Aklın tabii ki en son bıraktığın yerde
Gözlerinin arkasında sessiz bir gemi
Kimbilir hangi yüzyıldan, kimbilir adı ne
Tek yapmaya çalıştığın dengeyi korumak
Gece ile gündüz, ya da ölüm ile hayat
Aslında hiç bir şeyden haberin olmayacak
Hiç bir zaman yaşamayacaksın bu ömrü
Çanlar çalıyor gelecekteki o boş dünyadan
Derinin altında dolaşan kızıl bir örgü
Bilmem kaç yıl, bilmem kaç kişiden oluşan
Hiçbirinin gitmesine izin vermemiştin en başta
Hiç birini silememiştin hafızandan
"Dümdüz, sağa sola sapmadan takip edersen çizgiyi"
Demişti rüyanda o isimsiz yüce bilge
Bilmiyorum belki de şeytanın ta kendisi
"Dinlemezsen yolun çıkacak bütün sesleri
Kurtulabilirsin seni bağlayan sorumluluklardan
Temizlersin hayatındaki tüm lekeleri"
Ve o zaman belki hissederdin yeniden
Tüm yaralarını ve diğer basit kalp kırıklarını
Yeterince hızlı olduğunu düşünüyorsun,
Yeterince zeki, bir daha yakalanmamak için
Ya da sadece geri dönüp aşağıya atlamak
Ve yüzmek asla tahmin edilemeyene doğru
Bulmak belki sonunda yüzyıllar boyu aradığını
Bunları düşünürken takılınca aniden ayağın
Binlerce farklı gemi kayıyor yukardan aşağı
Sarıyor tüm bedenini o amansız korku
Ölüler, evet, artık tanıyorsun aşağıdaki sesleri
Ayağa kalkıp titreyerek tutunuyorsun çizgine
Hayallerin, sevdiğin, yazdıkların, tüm şiirlerin
Hala kırılmadı ama şu camdan çizgin
Nedense daha suya gömülmemiş ümitlerin
Kısacık bir hayatın çizgileri elinde
Ve çok az bir yol kalmış gideceğin önünde
Ellerini tutan kimse yok Orpheus'un aksine
Ama yine de arkana bakıyordun çekinmeden, karanlığa
Sözler bitti ama Ses hala çınlıyor kulaklarında
Duruyorsun, bağırıyordun "hey" diye üstüne gelen bıçaklara
"Hey" diye cevap veriyor o bildik coşkulu ses sana
Aşk ve nefret aynı anda sarıyor tüm bedenini
Korku, artık yok, göçmüş sanki başka bir boyuta
Kararsızlığını görünce salıyorlar dişi aslanı da üstüne
Hala, bıçaklara, ölülere, aslana, onlara rağmen
Unutmaya, huzura, yeniden yaşama şansına rağmen
Duruyorsun çizginin üstünde hareketsizce
Ve sonunda her şey birleştiğinde , bıçaklar aslan, işte hepsi
Kayboluyorsun çaresiz bir sokak kedisi gibi
Kül oldu diyenler de var senin için, mitoloji özentileri
Ama belki de uyuyorsun şimdi öğlen çiçeklerin yatağında
En çok olmak istediğin yerde ama Başka bir zamanda
Ya da belki de aşağıya düştün kim bilir
Önemli değil, yıktın nasılsa sonunda duvarını
SAÇMANIN BAĞLADIKLARI 