Yürüyorum karanlığın içinde
Günahlarım bağlı ayaklarıma
Suçlarım, fırsatlarım, yasaklarım
Kış sanki ayaklarımın altında
Yolun ortasından, Jüpitere görünmeden
İçimdekini biliyorum umarsız
Yürüyorum zincir sesleriyle
Hep böyle mi olacak
Başka tarafa bakarken yukarıdaki
Kaçacak mıyım yüzleşmeden
Şeytanlarımla, kurbanlarımla, kendimle
Yürüyorum hiçliğin kıyısında
Arıyorlar mı bilmiyorum beni
O şarkıyı söylüyor mu hala
İlk gün ve son gün arasındaki fark kadar
O kadar ağır ki prangalarım
O kadar ağır akıyor ki hayat
Düşüyordu yapraklar en son baktığımda
İsmim yoktu, değişmişti her şey
Yürüyorum şimdi ama kimbilir nereye
Düşüyorum belki, ya da çoktan düştüm
Terk ediyorum dibe doğru burayı
Tüm ağırlığına birlikte
Kaçıyorum dünyanızdan
Yavaşça ama