örümcekler

örümcekler
dünyanın kalbinden 
her ikisinden de
çizdiğin her yuvarlakta
saklı her itirafında
kutsalların için değiş tokuş ettiğin
her uzun şarkı ya da ömür
daha uzağa götürecek
örümcekler
yorgun bir ninni sanki
ayrılırken duyduğum
böyle değildi ben çıkarken 
eritmemişti daha dudakların
dudaklarımı hissedebiliyordum
denizi bırakmıştım kendi haline
örümcekleri unutmuştum
milyonlarca günü verebilrim
yeni olmaz ama 
kaleler alacak hep filimi
güzel yüzler esir edecek mayısı
sıcak bir esinti dünyanın kalbinden
her ikisinden de
kafirler hep vuracak geceleyin
örümcekler
örümcekler hep geceleyin
bir şarkı söylüyorum zar zor
kirli kelimelker, kirli zihinler
bütün bu insanlar
hangimiz daha yalnız dünyada
hangimiz kaçıyor papatyalardan
hangimiz şeytan olduk rüyalarda
hangimiz örümcek
örümcekler
niye takıldı dilime bu şarkı
ne istiyor benden bu şeytan
her ikimizden de
bıktım seyretmekten dar sularda
beklemekten dünyanın sonunu baharda
vazgeçmekten yağmurdan bile
fazlasıyla özledim belki hayatı
yabancıları, yazmayı, kurtarıcıları
ya da sadece temiz bir sayfa 
beyaz üzerinde küçük noktalar
örümcekler