İki Dakka

Dur hele bi iki dakka
Parçalama hemen her bir şeyi
Ne zamandır anlamıyorum olan biteni
Kaçak yaşıyorum bu bedende senden sonra
Yeni doğmuş, gözleri kapalı
Tertemiz bir kalp ağrısı
İstanbul kadar da bulantılı
Samanyolu kadar ahmakça dönüyor başım
Gerçek günahların arkasında saklı
Her zaman olduğu gibi
Birileri şarkı söylüyor uzaklarda
Anlamıyorum, çeviren yok, yalnız bir zil sesi
Şimdi İstanbulda olmak vardı anasını satıym
Ya da Şangri La, stabil değilim fazla
Dur ya iki dakka gitme
Kaç kere kötü kararlar verdik
Kaç kere boğulduk sularında Sarozun
Aç gözlerini, daha burdayım ben
Her türlü emareye karşı
Bildiğim her türlü çıkışa
Bir bulutun üzerinde olmasa da uçarak
En azından hayatla ve de dipten
Sonra da demir ağlarla dört bir yana
Başkalarının kalbinden de geçer mi hiç
Başka başka trenler
Uyuşuk insanların dibinden
Hep güneşi seçtin zaten sen
Bir zamanlar askerdim dedim en güz halimle
Bir zamanlar aşıktım ben
Bekle iki dakka, sonra yıkarsın duvarları
Kaybettiğim sadece sen değildin
Ay görünmüyor bana ne zamandır
İnsanların aptal şakalarına gülemiyorum artık
Uzaktan seyrediyorum rüyalarımı
Ve masallar, hah, evet masallar
Herkes, etrafımdaki herkes aynı, bej.
Yağmuru seçtim her zaman ben
Ve yağıyor hala vefakar damlalar
Ve parçalanıyor artık tüm dalgalar
Ve tel tel kopuyor aradaki son parça 
Ve ben dünyanın durmasını istiyorum 
Kabuğumdan çıkmak için