"Tarihin hiç bir dönemi bu kadar kötü olmamıştı" Tarihin her aşamasında duyduğumuz bu cümle, bize neyi anlatmakta? Hayatın yüzyıllar geçtikçe kötüleştiğini mi? Yoksa insanların bitmez tatminsizliğini mi? Her şey iyiye gidiyor desek kendimizle çelişmiş oluruz değil mi? Hepimiz vahşi bir dünyada yaşadığımızın bilincindeyiz, gerçek sebep bu mu? Elimizi versek kolumuzu kaptırırız deyimi sadece bizim gibi… Continue reading Soru Soran
Ay: Eylül 2017
52
Bir yerde okumuştum (Herkes biliyor nerede olduğunu aslında), hayatın anlamı 42'ymiş. Değil bence, jokersiz bir 52 daha çok uyuyor hayatımıza. Game Of Life dahil hayatı daha fazla yansıtan bir oyun var mıdır acaba? Şimdi ne saçmalıyor bu gereksiz diyebilirsiniz. Bana papaz mı diyorsun bre labut da diyebilirsiniz. Ama sonuçta blogun adı Saçmanın Bağladıkları ve ben… Continue reading 52
Vektör ve Noktalar
Sensiz geçirdiğim her anBaşlangıçtan biraz daha uzaklaştırıyor beniSonsuza giden bir vektörünEn çaresiz noktasıyım sankiHerkes bir çıkar yol peşindeOysa hepimizin tek bir yönü varGözyaşı ile gülümseme arasındaHarflerin sandığından çok daha ötede bir yerİlk olanın bittiğiniVe artık sona yaklaşıldığını hissettirenTüm noktalar ve benSonsuza kadar gideceğiz o yere doğruKimse varmayı düşünmeyecek gerçiArkada kalanlar var çünkü bekleyen Bilmiyorlar ki… Continue reading Vektör ve Noktalar
Gece ve Korku
Gece olduğunda çok korktum. Uyumaktan korktum. Ne olacaktı ki. Bilmiyorum. Kalbimin böyle attığını ilk kez hissediyordum. Her zamanki yerdi. Benim soğuk, karanlık, alışılagelen yatağım. Ama bilmiyorum, bir şey beni istemedi içine girdiğimde. Deli gibi korktum. Işığı yaktım, öyle yatayım dedim olmadı yine. Kalktım televizyonu açtım, diziyle beraber gelen uyku iyi geliyordu hep bana. Salak da… Continue reading Gece ve Korku
Hızlı Düşen
Denk gelişlerimizin hatırasına Yok etmeseydin son parçamı da keşke Sigara içemiyorum ne zamandır Seni göremiyorum ne zamandır Eski eskide kaldı ne zamandır Şimdi de bize yaramıyor fazla Rüzgar da geçiyor zaten Yapraklar bile düşüyor, çekiyor yer Ben niye düşmeyeyim ki Kaldırmayacaksın biliyorum, mecalin yok Kaldırma, kalkmama gerek de yok Benim yerim sonuçta burası En rahat… Continue reading Hızlı Düşen
Katilimden Ayrılırken
Son defa katilinden ayrıldığında ne hissederse insan, öyleydim ben de. İstemiyordum gitmek. Onunlayken bambaşka oluyordu her şey. Ama gitmek zorundaymışım. Öyle demişlerdi bilenler. Daha fazla kalamazmışım ikimizin de iyiliği için. Hepsi benim iyiliğim için, ben istemesem de. Bilenler tabii onlar, ben mi bilecektim benim için daha iyi olanı? Ayrıldım, bir daha ölmemek pahasına ayrıldım oradan.… Continue reading Katilimden Ayrılırken
Geceyarısı Mavisi
https://www.youtube.com/watch?v=3p41aRfW0BE Mavi geceden başka neyin rengi olabilir ki? Sonsuza dek dinleyebilir insan geceyi onunla. Herkesin kendine has bir mavisi vardır. Ama hava kararıp insanlar mağaralarına çekilince, sadece bir ses duyulur o mavilikte. Gece yarısına özgü bir renktir o. Anlayanlar vardır o mavide. Bırakanlar ve bırakılanlar vardır. Hangisinin olduğunu bilmeseler de; o ses, mavinin en kendileri… Continue reading Geceyarısı Mavisi
Kurtaran ve Kurtarılan
Kim kurtarabilir beni dediğindeBilmiyordu dahaBeni ve özgürlük kavramınıSeçmek bile istemiyordu kurtulmayıYalan söylemiyorumGökyüzüne yükselirken beraberAynısını söylemişti bana bunlarınSana da inanmıyorum demişti bir deBen de kurbağalara inanmıyordum amaGidiyorduk sonuçta Altımızda kurbağalar vraklarkenDünya daha masalsı görünüyorduAyı da bu kadar büyük görmemişti hiçVe kırmızı, burada kırmızı oluyor çünkü ayEskiden de görmeden inanmazdı denizaltılaraBen de uçan şeylere inanmazdımKelebekleri yapmasaydım küçükkenBurası… Continue reading Kurtaran ve Kurtarılan
Onikiyi Geçti
Onikiden sonra fark etmiyor ne istediğimKötüler ağır basıyor hepÇeken bir şey var onları mizacımdaGörmek istediğim hep uzakGece herkes için gece amaDeğişmek istemiyoruz hiçbirimiz ayrı yerlerdeSadece ulaşsak yeter birbirimize O da olmuyor çoğunluklaNiye diyorumKendime diyorum sanki,Yalnızsın, bil yalnızlığını diyorumBilemiyorum ama, konuşmaya çalışıyorumGece gece ne yapıyorum bilmiyorumŞans yarın bulur herhalde yerimiziDiye kendimi kandırıyorumTanımıyor ki beni o da… Continue reading Onikiyi Geçti
Rüya Kahramanı
Dün gece bir meşe ağacının rüyasındaydım. Ağaçlardan anlayan birisi değilim normalde. Sevmem de fazla. "En iyi ağaç ölü ağaçtır kadar" değil, ama olmasalar da kişisel bazda fazda etki etmezler hayatıma. Global düşünmemeye çalışıyorum. Tabi böyle olunca meşenin rüyasında olmam benim de acayibime gitti. Çevre manyağı ya da en azından bilinçli bir tüketici daha hoş olmaz… Continue reading Rüya Kahramanı








