Anlatılmaya değmeyecek bir hikayedeki Aldatılmaya değen bir gölgeydim İnsanlar kadar ruhları da yenmek gereken Ama hiçbir zaman yeterince siyah olamayan İhtiyaç molası kıvamlı bu sefil dünyada Ağzımda hiç alışamadığım sigaram Yaşımı hatırlamıyorum bile, çoktan bitmiştir belki İstemediğim kadar çok yaşadım ben İstemediğim kadar çok acı, Tam da istediğim gibi doğum günüme kayıtlı Dalgalar çarptıkça yüzüme ürkek ürkek Işığı arıyorum çaresizce, hayat suyumu Yalnız, niteliksiz, sevimsiz, ama çok Sadece acıma mı var gözlerinde bilmiyorum Bana bakarken gözlerini görmüyorum Hala hatırlıyor musun ki, hiç zannetmiyorum Bugündü, belki de geçtiğimiz ay Parmaklarında hissettiğin o nemli yılbaşı Her biten gün, yarınmış başkasına inanmazdım Başka birisiymişim oysa senin yarınında Aşk üçgenindeki en uzaktaki açı Dikkate alınması, hesaplanması gerekmeyen Işık, lütfen bir parça ışık, yaşamam için Ay suya bıraktı beni gitmeden önce Gölgem akşama bıraktı, camdan atlamadan önce Sen yere bıraktın, her şey bitmeden önce Yalnız, gereksiz, sensiz ama çok Son ışıklarıyla bir zamanlar var olanın Ağzımda hiç alışamadığım sigaram Ben artık anlatılmak istemiyorum Artık ben dalgaları hissetmiyorum Dünya hiçbir zaman olmadığı kadar siyah İnsanlar hiçbir zaman olmadığı kadar meşum Sen hiçbir zaman olmadığın kadar masum Ben... Belki de ben hiçbir zaman yoktum.