Kalabalık bir akşam Kadeh sesleri ile dolu Sabaha ne kadar düşeceğini bilmiyor kimse Şu an önemli sadece Kırık zihinler, gönüllü rehinler Başlar eğik, gözler nemli Değişik hayatlar yaşıyor her biri Ama hüzün ortak küme hepsinde Başkaldıramıyorlar, çok zor Çok zor yalnız kalmak şu dünyada Çok zor denemekten korkmak Koskoca okyanusta bir portakal kabuğu Batsak da kurtulsak diyor hepsi içinden Sadece içiyorlar ama önlerindekini Bir parça keder ve kadeh sesleri Bu gece dolu yine burası Bardaklar boşalmış, gözler donuk Isınan hüzün yukarı çıkıyor Terk edenler de süzülüyor kapıdan aldatanlarla Ve nihayet yalnızlığın en güzel hali Her gece doluyor meyhane, herkes biliyor çünkü Kustursa da rezilce, sabaha çatlasa da kafalar Alkolden başka bir çözüm yok var olmaya