Fazla bir şey anlatmayacağım Sadece rüzgarı takip ederken Bardağın dibine düşmek gece gece Şarkılarla savaşanlar için Tamamen bir koçboynuzu düşünüp Bir de hayallere yuvarlanmak Üstümü kaybetme pahasına Her şeyimi kaybetme pahasına Seni kaybetme pahasına Ateşle oynayıp yaklaşamamak bir santim bile Pas geçmek bir kez daha Son bir otobüs şansı beklerken Kimseden yardım alamamak Gururlarıyla mücadele etmek piyanistlerin Yakalayamamak o en baştaki rüzgarı En tatlı cehennemi kaybetmek En saçma cennet uğruna Sonra da saçlarını bağlayıp asmak kendini Nehir gibi akan sonsuza asmak Yıldızların düşünü unutmadan Ama ahlak kurallarını da şaşırmadan Ya da önemsemeden bir santim bile Sonunda ağlanmayacak bir yağmur için Günlerce, gecelerce, saniyelerce ağlayarak Yukarı tırmanmak için çabalarken Bardaktaki viskinin farkına varmak Dünkü piyanistken daha Güle güle demek seven herkese Hala varsa tabi Otobüse binip o koçboynuzunu saklamak Ya da sadece gözlerini bağlamak Öperken görmesin diye En tatlı ateşi kaçırmak En saçma kural adına Sonra uzanıp gökyüzüne bakmak uzun uzun Ay olmasa bile Fazla bir şey anlatmayacağım Sadece rüzgarı takip ederken düştüğümü O gece sana