Fazla Bir Şey Anlatmayacağım

Fazla bir şey anlatmayacağım
Sadece rüzgarı takip ederken
Bardağın dibine düşmek gece gece
Şarkılarla savaşanlar için
Tamamen bir koçboynuzu düşünüp
Bir de hayallere yuvarlanmak
Üstümü kaybetme pahasına
Her şeyimi kaybetme pahasına
Seni kaybetme pahasına
Ateşle oynayıp yaklaşamamak bir santim bile
Pas geçmek bir kez daha
Son bir otobüs şansı beklerken
Kimseden yardım alamamak
Gururlarıyla mücadele etmek piyanistlerin
Yakalayamamak o en baştaki rüzgarı
En tatlı cehennemi kaybetmek
En saçma cennet uğruna
Sonra da saçlarını bağlayıp asmak kendini
Nehir gibi akan sonsuza asmak
Yıldızların düşünü unutmadan
Ama ahlak kurallarını da şaşırmadan
Ya da önemsemeden bir santim bile
Sonunda ağlanmayacak bir yağmur için
Günlerce, gecelerce, saniyelerce ağlayarak
Yukarı tırmanmak için çabalarken
Bardaktaki viskinin farkına varmak
Dünkü piyanistken daha
Güle güle demek seven herkese
Hala varsa tabi
Otobüse binip o koçboynuzunu saklamak
Ya da sadece gözlerini bağlamak
Öperken görmesin diye
En tatlı ateşi kaçırmak
En saçma kural adına
Sonra uzanıp gökyüzüne bakmak uzun uzun
Ay olmasa bile
Fazla bir şey anlatmayacağım
Sadece rüzgarı takip ederken düştüğümü
O gece sana