Şairin Sonu

Bir dakika ile kaçırıyorum hep hayatı
Akıp geçiyor gözlerimin önünden kareler
Tek bir damla gözyaşı yetiyor bazen
Binlerce şeytanın yaptığını yıkmaya
Mükemmel mi aradığım, sanmıyorum
Gitmem gerek belki sadece, ayrılmam
Tanınmak, sakatlanmak, aşık olmak
Gereksiz kelimeler hepsi ölmek gibi
Kırık bir aynaya bakıyorum sanki,
Hiç bir zaman doğruyu göstermeyen
Ama her zaman bir şekilde kendimi bulduğum
Sabah güneşi batıyor gözlerime
Gölgeye kaçıyorum temizlemek için kanları
Görmemek istiyorum artık o şeridi
Bilmemek en iyisi artık hiçbir şeyi 
Hissetmemek yüzüne çarpan dikenleri
Anlamamak, gözlerini kapayıp 
Sonsuz bir uykuya dalmak rüyasız
Dışarıdaki dünya istediği gibi dönebilir
Kalmadı takatim onu dinlemeye
Enerjim var mı bir mısra daha yazmaya? 
Bilmiyorum, renklerim bitti artık benim
Önemli değil zaten, dünya şair dolu
Biri biter biri başlar, her zamanki gibi
Ne yapalım bu kadarmış, canınız sağolsun.