Yangın Merdiveni Kaçakları

Paslı yangın merdiveninde buluştuğumuz geceydi
Aya takıntımın başladığı
İkna etmeye çalışıyordum seni,
Hala sevilebilecek, güzel şeylerin olduğuna
Her şeye rağmen bu dünyada ve ülkede
Büyümemişti ay daha, süper olmamıştı
Ben de büyümemiştim
Yok büyüktüm de
Hala küçük sanıyordum kendimi, sanki önemliymiş gibi
Sen de direniyordun hala
Gözlerini kaçırıyordun benden
Ağzında klasik devrimci cümleleri
Ben de biliyordum ezildiğimizi
Günden güne değiştiğini her şeyin kötüleştiğini
Bir yerden başlamak gerektiğini
Ama benim de başlamam gerekti bir yerden
Öptüm sonra
Çünkü seni sevdiğimi de biliyordum
Kızardın başta
O gece o an o ayın altında
Beş dakikada değişmişti sanki hükümet, ülke dünya
Biz kalmıştık  sadece, sen, ay ve ben
Ne kadar kötü olursa olsun her şey
O gece güzeldi üçümüz için de
Yarın ne olacağını kimse bilmiyordu
Ay bir şeyler hissediyordu gerçi
Saklanmaya başlamıştı hafiften
Ama biz
O gece o paslı merdivenlerde
Ay bizden kaçarken
Herkes her şeyden korkarken
Deli gibi seviştik
Yarın olmayacakmış gibi
Olmadı da
Vurdular seni ayrıldıktan sonra

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s