Yükselseydim tek başıma, yavaş yavaş yıldızlara
Sadece Newton'u mu sorgulardım yerçekimini bulduğu için
Yoksa bıraktığım insanlara mı bakardım, karınca gibi
Her karınca doğruyu bulup gelecek bir gün buraya
Üzülür müydüm bilmiyorum, emin olamam o ana değin
Zaten üzülen, beni hatırlayan fazla insan olmaz ki
Tanıdık birilerine bakarım yıldızlar arasında sonra
Yıldızlara da düşse de insan, hemşehri önemli şimdiden
Dünyalı mı bulmam lazım, türk mü onu bilmiyorum ama
Ünlü birini görünce kesin sevinirdim içimden
Yüz vermezdim ama, görmemiş gibi davranırdım en başta
"Aa evet, Brütüs'dü di mi" diye dalga geçerdim sonra Sezarla
Hep böyle geçecek zaman galiba, saçma sapan uçarak
Dünyaya acaba farketmişler midir diye sık sık baksam da
O kalabalıklarda görmek istediğim tek sensin aslında
Sevinsem de ara sıra, benden kurtulduğunu sanarak
Özlüyorum her an seni, ölünce yasak olsa da ağlamak
Bencil ne de olsa insan dünyada da olsa, sonsuzlukta da
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili