Saçmaya Rağmen

 Bir yılan vardı sol elimde hep
Eskiden kalma alışkanlık
Güneş doğarken batıya doğru koşardık
Camları kırmak için tüm krallıkta
Son kurt ölene kadar bırakmazdık
Akşamları süt içmeyi yatmadan önce
Herkes kendini bilmelidir bence
Böyle böyle yükselir dağlar
Medeniyetlerin beşiğinde
Karartmalar da bitecek bir gün
Aydınlıklar bizimle
Korkutamayacaklar seksenleri
Biz de anlatamasak da olacakları
Dünya hatırlayacak son kalanları
Beraber çıkacağız o kulenin son katına
Ve bakacağız ardımızda kalanlara
Altısı, yedisi, tüm mavilik
Bakacak bitmeden bize doğru ve umacak
Tüm masallar o gece sonsuza dek donacak
Ve ben o gece
Tüm bu saçmalar arasında
Yine de deli gibi seveceğim seni