Yer çekimine yenik düştüğüm akşamdı Dayanamıyorum daha fazla dediğin hani Ne bekliyordum ki senden Olmayacağını bildiğin bir şey için Neden feda edecektin ki her şeyi Kayboldun aniden diğer yıldızlar gibi Maviden başka renk, dünyadan başka gezegen Kendinden başka hatıra bırakmadan. Küçücük bir umut parçacığıydı En baştan beri elimde olan Aniden çarptığında dünya beni o akşam Nihayet anladım, her şey değişmişti Zaten hiç Romeo olamamıştım başından beri Senin de Juliet'i andırdığın pek söylenemezdi Ama o parçacık, o umuttu sürükleyen bizi "Instant Crush" arka planlı bir masalda Zor tabi normalin barınması böyle bir ortamda Bir yanda derin uyku, diğerinde dünyanın sonu Gerçek ve saçmanın birlikteliği de böyle olurdu Yorulacağın belliydi zaten eninde sonunda Umarım şu anda çıkıyorsundur normale doğru Nedense farklı değilim ben o akşamdan sonra O parçacık hala parlıyor eskisi kadar olmasa da Bir gün bulacak mı seni, sokacak mı kafama Yoksa sönecek mi yavaş yavaş, ben anlamıyorum ama En iyi sen biliyorsun sonuçta beni Her zamanki gibi, hatırladığın gibi, deliler gibi. **