Dünyanın Bütün Kitapları

Dünyanın bütün kitapları açık önümde
Bildiğim her deniz gibi sessiz ve serin
Gökyüzünden akan gürültü yıkıyor sesli harfleri de
Yağmur değil sanki unutuşun sesi
Hangisinden başlayayım, kestim bile bileklerimi
Söyleyecek misin artık bundan sonra adını
Okumam lazım sana gelene kadar tek tek
Yazmam lazım sıradan, yetirmeliyim tüm kanı
Tek başıma
Yeter miyim bilmiyorum bütün senelere
Başlar mıyım ilk günden tüm kitaplara
Görür müyüm, bundan sonra baharı
İlk aşk gibidir o son kitap da
Rüzgarda titreyen bir boğaz kemancısı
Eski günlerin hatırına çalınan kapris
Yeni bir hayata uyanmak, yağmurda ama
Islak ve temiz ama bitik ya da uzak
Hikayeler nehirler gibi önümde, akıyor
Dünyanın bütün kitapları saklanıyor
Dünyada başka renk kalmadı mı bu gece
Niye kapattın tüm ışıkları
Niye çalmıyor artık müzik
Niye konuşmuyor o avucundaki kitaplar
Al her şeyimi, gözlerimi, yaşlarımı
Zamanımı, yıllarımı, hayatımı
Dudağımı, gülüşümü, sözlerimi
Her şeyim al, yeter ki bir şey söyle
Dünyanın bütün kitapları artık nerede
Bildiğim tüm denizler nerede
Benden çaldığın harflerin nerede
Nerede bana bıraktığın o karanlık gece
Neredesin, yeter, söyle