Hiç bir şey yok bu şehirde.
Ay da, yıldızlar da kayıp, benliğim gibi
Sabahları zorla aldığım çürük nefes
Her gün içine düştüğüm girdap
Düşlerimden kaçmaya çalışan garip çocuk
Göğsümde bir türlü kaybedemediğim ümit
Hayatımın fark edilmeyen karanlık ağrısı
Hiç bir şey gerçek değil bu şehirde
Yağmur gibi, evim gibi, benim gibi
Yüzyıllardır kendilerni kandırıyor insanlar
İki küçük sahte güneşle kurulan dünyalar
Daha ne kadar dayanabilir yalanların üstüne
Geri sayım çoktan bitti, sadece uzatmalar
Yalnızlık kaldı bir de artan hanesinde
On kere soğuk, on kere siyah, on kere gece
Bana artık gerek yok bu şehirde
SAÇMANIN BAĞLADIKLARI 