Bütün gözler üzerindeSuçlayan, sorgulayan, kararanArdında müphem bir savaşın izleriKapatınca gök mavisi gözleriniKaderin bıraktığı yaralar topraktanAlana kadar vurmuş belliAdı çağlıyor birden bütün dillerdeKorkuyor gizi çözülmüş gibi Bir şey çıkmıyor dudaklarından Bir iki dakika daha olsaydı keşkeÜç beş fazla el daha kalksaİnsanlığın elleri her şeyi yıkanEn doğru zamanı beklemeliydi belkiAy tam tepede, umut yok çocuklardanAv tam karşısındaydı… Continue reading Ellerinde Bir Şey Vardı
Tembeller İçin 1001 Kitap (Henüz Ölmeden) – 1
Evet, içimde ukde olmuş bir diziye başlıyorum nihayet. 1001 serisini hepiniz bilirsiniz. Hani ölmeden önce yapmamız gereken şeyleri biz bordro kölelerine büyük bir şevkle emreden şu kitap serisi. İşte ansiklopedilerle büyüyen her çocuk gibi kataloglanan şeylerin manyağı olan ben de bu kitapların bir kaçını temin etmiştim zamanında. Ve elbette ki ömrümün o kadar uzun olmayacağının… Continue reading Tembeller İçin 1001 Kitap (Henüz Ölmeden) – 1
Yıkmak İstiyorum
Yıkıp atmakKutsal ya da en temiz olanıBoş, yalnız, daha da yalnızBağımsızlık, kendimlik uğrunaGeri adım atmadan her bir kemiğim adınaAna dilim ve her dilinde şu kuleninYıkmak, parçalamakÇığlıklarını, beyazlarınıayak bileklerinin, rüyalarımıSuçlarımı, yalanlarımı, tüm yalanlarımıSaklandığım şehri, Bitmemiş, kalmamış, kaçtığım her şeyiYok etmek önemsemedenÖnemseyerek ya da,Önemseyerek, daha da küçülerek sürekliNefesimi tutarak bin kere öleneBin kere unutana kadarYıkılması, bozulması gerekeniAptallarla… Continue reading Yıkmak İstiyorum
1Q84 ve Haruki Murakami
İsminin kulağa hoş gelen tınısı dışında tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de oldukça sevilen bir yazar Murakami. Modern zamanlarda (Post modern?) edebiyatın birinci dünyası denebilecek ülkeler dışında (kime göre /neye göre:) böyle bir popülerlik görmek mümkün değildi. Hele ki (halen) birçok yönden gerçekten uzak olan uzak doğudan. Peki Harukki Murakami’nin sırrı ne? Neden kitapları Amerika’dan… Continue reading 1Q84 ve Haruki Murakami
Yazarken
Düşünüyor insan yazarken- gerçekten bunları benden başka okuyacak kimse var mı diye. Yani laedri olarak gönderebilirim tabii ki her daim dünyaya, ama benim altımda benimle alay etmeden okuyacak, benim yazdığımı bilecek… İşte burada duraksıyor insan. Etrafta başkaları da varken yazmak çok garip değil mi? Sanat sanat içinse yazmak da benim için sadece. Diğer herkesi, ıvır… Continue reading Yazarken
Yazmak İçin
Bu akşam ben Yazmak için yazacağım sadeceİyi insanlardan biri olduğum için Ya da bir amaç uğruna değilSiyah, beyaz, alev rengiYa da içimden geldiği gibi değilGünahlarımdan kurtulmakGeçmişi unutmak için hiç değilBir tek ismim var, unutamamÇok fazla şarkım var amaÇok fazla şiirKesemeyeceğim kadar sicimTek dal sigaram içemeyeceğimAçıklayamadığım onca zamanÖldüremeyeceğim onca benlikBu gece her şeyi soracağımYalnız yazmak için… Continue reading Yazmak İçin
Anlamıyorsun
Ne yaptığını bilmiyorsun, Anlamıyorsun olup bitenden Kullanıyorlar seni çocuk, hissetmiyorsunKaybolacaklar eninde sonundaSenin, benim, akvaryumdaki her japonunHava için çırpınan her canlınınBıkan her şeyin yok olacağı gibiAynı hikayeyi anlatıp duruyorsunÖzgür olduğunu bile düşünebiliyorBağırarak şarkı söylemek istiyorsunAma anlamıyorsun, anlamak istemiyorsunHangimiz istedik ki, sen ben, Jessie JamesMasum olduğuna inanıyor, ara sıra ağlıyorsunRüyalarını anlatmaktan korkmuyorsunAcılarını yazabilecek kadar cesursunÖzgür oluğunu sanıyorsun… Continue reading Anlamıyorsun
Kurtarılmak ya da Dönüş
Statik küçük kafalar içindeYa da batmakta olan bir neslinZarar vermeye eğilimliNe istediğini bilmeyenBilmek de istemeyenYakıp yıkmak istediğimBaşka bir disney filmiBeni artık sevmiyorsun diyenBen yalnızım buradaSen yalnızsın oradaYürüyoruz aynı düz çizginin üstündeUlaşamıyoruz haliyleBambaşka tavşan deliklerindeKendimiz olmaya çalışırkenBen üç yüz on üçüncü Sen iki yüz kırk sekizinci maskedeKime inandığımızı bile bilmeden"İyiyim çok şükür" belki deYa da kör,… Continue reading Kurtarılmak ya da Dönüş
Mahkeme
Eski şarkılar konuştu önceAffedilmeyi dilediler tüm suçlamalardanYarın olmamış, hiç yaşanmamış gibiKüçük kıyafetleriyle dokunulmazlık istedilerYeterince çektimemişler gibi insanlaraBirlikte ama yalnız kalanlar girdi sonra sözeBeni bu kadar seven bir adamaBu kadar seven bir kadına beniRastlamadım demek istediler, diyemedilerAşk bulacak eninde sonunda zaten deyip geçtilerSabah güneşi, o minik aralıktan sızanEpey hazırlık yapmıştı aslında Karanlıktan ve gölgelerden bir de… Continue reading Mahkeme
Saklanmak İçin
Dört köşeli bir yaşamdakiFare kapanlarını es geçmeye çalıştığımYüksek, çok uzun ağaçların arasındaEvin yok mu diye sorduklarındaSalağa yatıp, kilere kaçtığımDün mü daha yalnızdım?Yarın mı daha gerçek olacağım yoksa?Limonata bile yapmayı bilmiyorum.Sesini, gülüşünü hissediyorumİyi bir profil verebilirsem belkiKendi masalımda kupa kraliçesi Unutmaya çalıştığım o dağ olabilirimBelkiBelki de kar maskemi takıp(Kar yağmıyor ki buradaHemen anlaşılacak yalanım)Şekeri az mı… Continue reading Saklanmak İçin









