Okura – Charles Baudelaire (Başka Bir Çeviri)

Hatalar, günahlar, açgözlülük ve şer
Ruhumuzu emip ele geçirir varlığımızı
Ve beslememiz o sevecen vicdan azabını
Dilencilerin bitlerini doyurmasına benzer
 
Günahlarımız inatçı, tövbelerimiz korkak
Kolayca satarız itiraflarımızı pahalıya
Ve neşeyle döneriz tekrar o bataklık yola
Kirlerimizin gözyaşlarıyla yıkanacağına inanarak
 
Kötülüğün yastığında, o yüce büyücü, Şeytan
Sallar sürekli uyuşmuş zihnimizi
Ve irademizin kırılmaz metalini
Buharlaştırır bu bilge kimyacı durmadan
 
Şeytan’dan başkası değil tutan iplerimizden!
İğrenç şeylere aldanıp baştan çıkarız
Her gün Cehenneme doğru bir adım daha atarız
Korkmadan ama, pis kokulu karanlığın içinden
 
Yaşlı bir fahişenin yenik düşmüş göğüslerini
Beş parasız hovarda gibi öpüp ısıran,  
Böyle kaçamak zevkleri bulunca da kaçırmadan
Tıpkı eski, kuru bir portakalı sertçe sıkar gibi
 
Milyonlarca kurtçuk gibi sıkı sıkı dolup taşıyor
Beynimizde alem yapan şeytanlar topluluğu
Ve ciğerlerimize iniyor Ölüm, alınca soluğu
Görünmez nehir aşağı boğuk feryatlarla akıyor.
 
Eğer tecavüz, zehirleme, kundaklama, bıçaklama,
O iç açıcı desenlerini henüz çizmemişlerse
Zavallı yaşamlarımızın o kutsal tuvaline.
Sorun ruhumuzda heyhat! Yeterince cesur olmamasında
 
Ama Çakallar, Panterler, İtler, Gorillerle
Akrepler, Akbabalar, Yılanlar arasında
Ciyaklayan, sürünen, hırlayan, uluyanlarla
Kötülüğümüzün rezil hayvanat bahçesi içinde
 
Aşağılık biri daha var, daha iğrenç, daha adi!
Görmesek de başarılarını duymasak da çığlığını
İstese dev bir çöplüğe çevirirdi dünyayı
Ve tek bir esnemeyle yutuverirdi koca küreyi

Onun adı Sıkıntı! İstemsiz gözyaşlarıyla dolu eşim
Nargilesinden tüttürürken hayalinde darağacını
Biliyorsun aslında onu Okur, bu hassas canavarı
–ikiyüzlü okur – ikizim – kardeşim

Kötülük Çiçekleri
1855