Bambaşka bir toz bulutu, bambaşka bir başlangıç. Düşünmüş müydün daha önce hiç bunu? Düzen bildiğimiz tek şey değil artık. Asla hayat denen bu bokun içinden çıkamayacağımızı sanıyorduk. Ama şu an her şey farklı. Ya da bambaşka sadece. Sadece bizim için değil, bütün rüyalar değişti galiba. Sözler tek tek düştükten sonra, şarkılar dönmeye başladıktan sonra dünyalarımızın etrafında, yağmurdan- o yağmurdan- sonra, başka bir şey hayal edemezdik zaten. En büyük sıkıntının güneş yanığı olduğu günler bitti, özlemiyorsun biliyorum ama. Gecelerin sessizliği bunaltıyordu çünkü seni de benim gibi. Sen de benim gibi dua ediyordun ellerini ısıtacak birisi için eminim. Karda koşmaktan bile eskisi kadar zevk almadığını söylemiştin bana ilk karşılaşlmamızda,hatırlıyor musun? Nefret ettiğimiz her şey orada kaldı, tüm o silik şehirler, tutkulu ama sahte sevgililer, sonsuz aşk, sonsuz ve kuru bir ömür. Sabahları bulabileceğiz belki burada artık, dönmedi en azından benim başım gözlerimi açtığımda bugün. Sana da oluyordur eminim, uçuyormuş gibi hissetmiyorsundur artık, hislerimiz “gibi” değil artık, her şeyin gerçeğini yaşıyoruz burada. Gerçekten uçtuğumu hissediyorum ben, gerçek kahkahalar bunlar, o acı, ölüm hepsi gerçek burada, gölge değil. Seni deli gibi sevdiğimi söylemiyorum burada eskisi gibi. Gerek yok söylememe, biliyorsun çünkü, hissediyorsun deliliğimi. Oradaki gibi bir kelime değil sadece, gerçeği hissediyorsun. Daha iyisin sen de biliyorum, eskisi gibi hayatımız yok ikimizin de, eskisi gibi bir ben de yok, gerek de yok vaz geçmene artık. Hiç bir şey suni değil burada. Bambaşka bir yer burası sonuçta, her şeyin istediğimiz gibi olduğu, asla bitmeyecek, asla uyanmayacağımız bir yer. Yarınımıza doğduk nihayet.
– Evet ama yüzden fazla gemi var burada.
SAÇMANIN BAĞLADIKLARI 