Sabahın kadife rengi
Kalbinin gri ışığı gökteki
Tek bir yağmur damlası
Yetmiyor getirmeye baharı
Söyle o zaman
Yağmur altında yürümem için
Geceleri rüya görmem için
Herkes ve senin gibi
Normal bir şiir yazabilmem için
Tekrar radyo dinleyebilmem için
Herkesin radyo dinlemesi için
Belki de 90'lardaki gibi
Ölmeden önce okuyabilmem için
İlk defa mutlu olabilmek
Bilmem için neyi seçeceğimi
Duyabilmek için fısıltıları
Saat kaçta zamanın kaçacağını
Avucumun içinden dökülenleri
Çarşamba gün batımındaki yıldırımı
Gözlerinin nereye baktığını
Ellerinin nereye vardığını
Her fabrikada her vardiya değişimde
Teşekkür eden her okuyucu için
Dışarı atılan her kemancı
Şakımızı çalan ve dönen ve dönen
Ağlayabilmem için korkusuzca
Gülümseyebilmek için yağmurda
Barınak arayan askerler
Sessizce ölen sevgililer
Her biri kendi hücresinde
Her biri kendi gölgesinin tutsağı
Cennetten zarar görmeden kaçabilmek
Hayatı bir gün duraklatabilmek için
Kilometrelerce uzakta başka bir yer
Buradan farklı herhangi
Başka bir gece nefes alabildiğim
Kokun, sesin, nefesin, hevesin
Uçup gidenleri fark etmeden
Anlatacak kelime bulamdığım için
Çok güzelsin diyemeden daha
Başka bir zamana geçişin
Başka bakışlara
Dışarı atışın olasılıkları
Ya da her şeyin yolunda olma ihtimali
Ve gecenin kadife sesi için
Ne yapmam gerek yaşamak için
Tek bir çiçekle gelmiyor bahar
Seviyorum yine de ben
Koklayınca unutuyorum dünyayı
Bir gün daha dayanıyorum
Yıldızsız gökyüzüne
Buz kırılmadan ama ne kadar yürüyebilirim
Bilmiyorum
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili