Pespembe bir hayat bu
Siyaha boyamak istediğim
Samimiyetsiz gülüşlerinizi
Tek tek yakacağım
İnandığım dünyanızı
Gölgelerden dışarı atacağım
Niyetim yok bir şeyleri değiştirmeye
Her şey, herkes mavi ve titreşiyor olsa da
Kanasa da kış dört köşeden
İnanmış olsam da bir zamanlar size
Çok kolay benim için, bilirsiniz
Her şeyi bırakmak böylr gidişine
Aksak bir düzen bu biliyorum
Birbirinin ardısıra düşüyor tüm kediler
Dokuz saydım rüzgarla birlikte
Bağırıyorum buradan
Havalanıyor kuşlar
Bağırıyorum sonsuzluğa
Pembe hayatımdan kurtulmak için
Siyaha bulanmak için olabildiğince
Biliyorsunuz,biliyorsunuz bu aşınmayı
Biliyorsunuz bu yırtınmayı
Hiçbir şeyden habersiz bir melodi
Hayalle yalnızlığı bitirebileceğini sanan
Neyi biliyorsunuz allah aşkına
Tek başına öldürdükten sonra var olan
Son hayat parçacığını
Pembe diyorlar hala otoriteler
Sirenler bağırıyor, düşler düşüyor
Kanayabildiğim kadar kanıyorum
Kendimi siyaha bırakıyorum
Dali yok burada ya da o eski peri
Sadece fransızca kelimeler
Her bırakışta olduğu üzere
Durgun sularda yüzenler
Yıkıntıların arasındaki gece
Hangimiz kafir, hangimiz kutsal
Kimin doğrusu gerçekte olan
Hangimiz pembe, hangimiz siyah
Kimin hayatı aslında yaşanan
Ben hangi bulutu kovalıyorum
Bilmiyorum, düşünemiyorum şu an
Sadece akanlar, bırakanlar
Pespembe bir hayattan elimde kalanlar
Galiba bambaşka bir şeyi düşlüyorum.
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili