Düşleyen

Bazen sadece düşlemek gerekir
Her şeyi fark ederiz o zaman.
Denizin üstündeki yelkenli oluruz 
Üstümüzdekilere aldırmadan sevişiriz rüzgarla.
O ismini bilmediğimiz kuş oluruz 
Tepeden bakıp insan denen mahlukatlara
Gece kayboluruz, karanlıkta görünmez olur çünkü kuşlar.
Uydu oluruz o zaman hava kararınca
Yıldızlar uzakta çünkü baya
Dünyayı seviyoruz biz, yaşayacak kadar olmasa da.
Başımız dönünce fazla dönmekten dünyayla
Çocuk oluruz kendi etrafında dönen
Sonra durdurur anne babamız bizi
Uyku vaktimiz gelmiştir, geçeriz odamıza.
Rüya oluruz sonra
Başımız yeterince dönmemiş gibi
Orada da dans ederiz sabaha kadar
Sadece rüya olunca görebildiklerimiz var ya hani.
Sabah olunca çıkarız biz de rüyalıktan
Masal oluruz Şehrazatla
Dua ederiz bir de 
Bin bir gece bizi onun dinlemesi için.
Hani şu dans ettiğimiz, seviştiğimiz 
Rüzgarımız dünyamız her şeyimiz
Masalların zamanı bitince de kendimiz oluruz
Birinci çoğul şahıstan kurtulmaya çalışan.
Onun düş kurma zamanı gelmiştir çünkü
Sadece ben olacağım orada