Neden rüzgar bu kadar korkak
Yıkıp gitmek varken onca yılı
Bizimle uğraşıyor başkası yokmuş gibi
Bütün kemikleri titretebilecekken
Neden tek amacı gözyaşlarımızı kurutmak
Neden zaman bu kadar bağnaz
Hep bir ölü toprağı var üzerinde
Günler acımasız, saniyeler sevgisiz
Her şey olması gerektiği gibi tekdüze
Neden imkansız olmalı her şey biraz
Neden sabahlar bu kadar umutsuz
Oysa şarkıyla başlardı günler eskiden
Bir an vardır derler, çöldeki her kuzgunun
Aslında yaşamadığını fark ettiği
Neden bu hayatta yarışanlar hala mutsuz
Neden kelimeler artık bu kadar küçük
İnsanlara özeniyor cümleler, ruhsuz
Bırakmak daha kolay konuşmaktan
Kopmak dokunmaktan daha anlamlı
Neden hala oradasın ama sırtın dönük
Neden rüyalar bu kadar kırık
Tek bir anı yok içlerinde parlayan
Aynı ayın altında, farklı yataklarda
Aniden uyanırken bile 3:39'da
Neden yok fallarda küçük de olsa bir olasılık
Neden bu kadar erken bitiriyorlar şiirleri
Daha zalim oluyor bu aralar şarkılar
Daha çok takılıyor boşluklara gözler
Anlamsızca gelip geçiyor günler
Neden kimse anlatmıyor artık geceleri
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili