Trenle

Ben de biliyorum bazı şeyleri dedi önde tek başına oturan adam, Güneşin neden ısıttığını diye devam etti güneş yüzlü çocuk. Kesin olanın imkansızlığı beni bunları yaşamaya zorlayan dedi şoför. Bunlar sadece bir kaç kendini bilmez, saymasını bile bilmiyorlar diye itiraz etti hemen şoförün arkasındaki. Ya gerçekten yoksa, hızlı bir trendeki şoför kadar anlamsızsa, diye sayıklıyordu sanki Watson. Oysa okyanuslar okumak içindi sadece ben daha okuma yazmayı öğrenmeden dedi ve gözlerini kapadı kederli kadın. Vagon sesle doldu aniden. Vagon sesle doldu aniden diye bağırıp herkesi susturdu rüyasında önceki günü gören amca. İyi yolculuklar dilerim herkese ama en çok da sana dedi karambolde kime konuştuğu belli olmayan delikanlı. Keşke biraz daha dayanıklı olsaydım ışığa ve yansımalarına dedi kız görmezden gelerek. Aaaah diye esnedi siyah ya da lacivert ya da koyu herhangi bir renk ceketi olan adam, konuşmak istiyordu o da ama esnemişti bir kere. Hayır, hapşurmadım ben, profilden öyle görünüyor olabilir, diye açıklamaya çalışıyordu kendini Galatasaraylı adam. Kaçırmamam gerek, Kaçırmamam gerek diye tekrarlıyordu kendi kendine terk edildiği kolaylıkla anlaşılan adam. Sadece bırakanlar mı suçlu diye ağlamaya başladı kalpsiz ve dişsiz kondüktör. Bir tane ya da bir kere ya da bir parça gülümsesene bana dedi kıvırcık saçlı kızarmış gözlü kız. Milyonda bir ihtimal beni burada bulması dedi gelin olduğu izlenimi veren kadın. Annemi istiyorum diye bağırdı babasız büyümüş çekingen teyze. Bir zamanlar yıldızlar gibi dans ederdim geceleri diye düşündü teyzenin yanında oturan göçmen amca. Yine hayal kuruyor, sanki güzellik kurtarabilecek dünyayı diye söylendi belediyedenin serasında çalışan adam. Sana ihtiyacım var diye bağırıyordu bu arada kafasını camdan dışarı çıkaran çocuk. Yukarıyı gösteriyordu vagondaki bütün oklar. Her şey biter eninde sonunda dedi yeni uyanan adam. Tüm gözler arkaya dönüp ayıpladı vagondaki tek hayaleti. Ayağa kalkıp bağırdı, ben de biliyorum bir şeyleri, diye sinirli adam. Lütfen, rica ederim, teşekkür ederim, neden zahmet ettiniz, yasaktır diye fısıldadı adamın tepesindeki hoparlörden kadın sesi. Yine mi okyanus diye sitem etti petformans sanatçısı. Benden başka herkes farkında dünyanın döndüğünden diye katıldı ona işaret istasyonu müdürü. Kuyularda inmek lazım bence, yoksa kimse inanmayacak bize dediler birbirine az biraz yılışık ikizler. Biz kaç kişiyiz ve kaça kadar geleceğiz geçmişi unutan şehre diye bağırdı tüm tren hep bir ağızdan. Tünele girmeyi tercih etti makinist. Sustu herkes

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s