Yalnızız Bir Bakıma

Bir bakıma yalnızız hepimiz
Önemsemiyoruz ama
Baktığımız gözlükler belli
Ya da girdiğimiz solucan delikleri
Hayatımızın belli bir anında
Eninde sonunda fark edeceğiz
Kendimiz hakkındaki gerçeği
Yedi buçuk milyar kafadan
Bir o kadar farklı ses çıksa da
Yine de önemsemeyecğiz
Parça parça arslanlar çıkacak
Büyük derin çukurlardan
Bundan sonra ne olacak demeden
Duvarcılarla karşılaşılacak
Ve tercümanlarla, eski günlerden
Çocukluk rüyaları bir parça
Arada sonsuz bir döngünün sınırı
Sileceğiz görünen tek yıldızı
Silmek isteyeceğiz ya da
Gerek yok ama, kötü kimse yok
Yalnızız bir bakıma hepimiz
Arada sırada tahrik edilsek de
Nadiren çekilse de dikkatimiz
Eninde sonunda öğreneceğiz
Öğrenmemiz gerekli yani
Karanlık şehirlerden
Sapsarı sislerden öte
Farklı bir şeyler var
Her birimizin içinde
Yalnız da olsak nihayetinde
Altından bir umut saklı
Ya da fıstıklarla dolu bir çam ağacı
Sadece kesilmeyi bekleyen
Karışık biliyorum hepimiz gibi
Ölüm gibi her sabah doğan
Hatta aşk gibi bir parça yalan
Başka nasıl olabilir ki
Yani yalnızız sonuçta biraz hepimiz
Önemsemiyor gibi yapıyoruz ama