Yüz Yıl Önce

Geçen yüzyılda buralardayım
Neye yaradığımı bilmesem de.
Politize değilim şimdiki gibi
Timsahlar, mavi papağanlar
Boğulmam garanti değil ama sanki
Arıyorum zamanla aynı anda
Gri ya da mor bir gökyüzünün altında
Masmavi bir kralın emriyle
Yıkıyorlar beni ayakkabılarımdan başlayarak
Cebimde anılar bugünlerden kalan
Beynimde kum taneleri, Kansas rüzgarından
Çok hatam oldu, çok göz yaşı
Bırakmalıydım belki bu şarkıyı
Ayrılmadam önce ama  çok şeker tükettim
Güneşler yetmedi sevgiye, kelimelere
Yüz yıl öncesi daha rahat sevgilim
Ses çıkaran, silkeleyen yok bu günlerde
Deniz de fazla güzel inadına
Önemseyen yok fazla yalnızlığı
Daha büyük dertler var belki bizimkinden
Daha büyük kuşlar konuyor yüreklere
Aşkmış, bulacakmış, önemli değil
Koridorlar sıkıştırmıyor eskisi kadar
Sosyopat olmaya vakit yok bu yüzyılda
Bir şeyler yanıyor, bir şeyler dönüyor
Yanlış dili konuşuyorum belki
Her seferinde sızlatmayı başarıyor
Yanlış yolu gözlüyorum belki
Bir harita olabilseydim keşke
Kulaklarım, ayağım, beynim olmasa
Dört bin yıllık ya da dört günlük 
Tarih diyebileceğim bir şey olmasa
Bırakabileceğim bir ışık olmasa
Yerleşememiştim bir türlü bugüne
Bir nehirden diğerine sürüklenirken
Ya da şimdiki gibi sadece uyurken
Aşk belki de elini açıp gözlerini kapamak 
Ve beklemek hiç bir şey ummadan
Havuza atılan bozuk paralar gibi
Sensiz geçiyor bulutlar gökyüzünden
Evet, bu yüzyılda da konuşuyoruz bulutlardan 
Bir de aşıkların şarkısı, çok eskiden kalan
Baharda düşen ağacın melodisi
Koşarken, düşerken, ölürken
Yarışan var mı hala bu yüzyılda
Bilmiyorum hala, bilmiyorum şu an bile
Ne anlama geldiğimi bilmiyorum
Devam etmek gerek belki de
Bırakmak gerek belki de
Boyamak, yaratmak gerek belki de
Daha hala koca koca dağlar
Daha hala zaman var 
Yüz yıl var en azından önümüzde
Yüz gün var
Yüz dakika
Yüz...