Son İki

Daha bir saat vardı bitmesine.
İkimiz de oturmuş karşılıklı
Bakıyorduk birbirimize  anlamsızca,
İlerideki saate bir de.
O konuştu önce
Havadan sudan nasıl oluyorsa öyle.
Ben başka şeyler bekliyordum ama,
Hava su da olurdu gerçi.
"Evet" dedim, "güzel her şey, hava, su
Zaten insan bırakınca arkada, güzel olur hep."
Gülümsedi,
Aşinaydı ironiye besbelli.
"Senin ihtiyacın ne biliyorum,
Şu an her şeyi serseler önüne,
İstersin sadece orada olmayan seyi.
Belki de bekliyorsun birisini,
Ama ben varım sadece burada.
Ve bir saatten az kaldı
Anlat o yüzden bana, 
Bir kişi daha bilsin seni ve sebebini"
Güzel konuşuyordu tahmin etnediğim kadar
Benim konuşmak istediğim gibi
Tek lafımla insanları etkileyip
Tek hareketimle dünyayı güzelleştirmeyi.
Olmuyordu ama, görünmüyordum kimseye
Kimse dikkat etmemişti  daha düne kadar 
İçimdeydi oysa herkesin istediği
Ama kimse önemsemiyordu beni
"Biliyorum dedim neden burada olduğumu
Senin ne işin var peki,
Neden oturuyorsun karşımda?
Sanki hiç bir şey yokmuş gibi
Sanki gelmeyecekmiş gibi sonu
Gülecekmişiz gibi bir saat sonra da"
"Her şey biter desem şu an
Eminim pis pis bakarsın bana sadece
Başka bir şey  gelmez elinden
(Pis pis bakıyordum zaten)
Ama ben bunu yalnız şu an için değil
Her gün yaşıyorum kendimi bildim bileli
Hep  biliyordum her şeyin biteceğini 
En güzel, en zor, en acılı anlarımda
Hatta dün beni almalarından az önce
Kabullenmiştim zaten gideceğimi
Her şey gibi bunun da sona ereceğini
O yüzden bakma bana, barışığım ben dünyamla"
Evet, anlamlıydı bi parça
Ama inanmıyordum.
İnanmamıştım hiç kendimden başkasına
Küfür etse ya da ağlasa, saçma şeyler söylese
Daha bir samimi olurdu kanaatimce
"Peki"dedim, "herhalde bir zarar gelmez
Sonuçta sen ve ben varız burada bekleyen
Ortak kaderimiz,  ayrı çizilsek de.
Hangimizin önce seçileceği ama önemli
Kimin hatırlayacağı diğerini. 
Ben bir şeyleri bitiremiyorum kolay kolay.
Kafamda kuruluyor yavaş yavaş başlangıç
Planlıyorum, emirler yağdırıyorum etrafa
Çalışıyor dinleyen dinlemeyen herkes
Oluşuyor tam da istediğim gibi dünya
Elimin altında büyüyor hayalim
Bazen çiçek oluyor bu, bazen bina
Bazen dağ, bazen insan, bazen piramit
Bazense bir tanrı oluyor Xiuhtecutli gibi.
Sonra düzgünken her şey görünüşte
Kötüye gidiyor bir anda  her şey.
Çiçek soluyor, bina yıkılıyor, dağ yanıyor
İnsan piramidin üstünde dua ediyor
Ve kurban ediyor seni Xiuhtecutli'ye.
Kontrol edemiyorum olan biteni
Sonu hep onlar getiriyor
Yok ediyorlar istedikleri gibi her şeyi.
Bıraktım ben de o yüzden,
Teslim oldum dün senin adamlarına.
Evet, biliyorum kim olduğunu 
Biliyorum seni ve diğer her şeyi, 
O aptal gururun yüzünden  
Birazdan ateşte birlikte yürüyeceğimizi 
Ve ateşin  sırf ben istediğim için,
Biliyorum ikimizi de yok edeceğini "
Saate baktım, sonra da ona
Sakindi hatta gülümsüyordu sanki
"Kahretsin, hala kontrolüm yok üzerinizde
Sizi dünyaya ben getirsem de.
Gelmedi mi daha zaman?
Nerede kaldı adamaların?
Seçmeyecekler mi birimizi?"
"Hayır, ikimiz beraber çıkacağız
Hiç ayrılmadık ki zaten
Biriz biz, var eden ve uygulayan.
Daha güzel olacak bundan sonrası.
Kimse bizim adımızı kullanmayacak
Birinin yaşaması ya da ölmesi için.
Kimse bizim için savaşmayacak.
Ya da hiçbir yeni doğan 
Bizim adımıza kurban edilmeyecek.
Hadi gidelim"
Kalktım, "Peki "dedim
Basamakları çıkmaya başladım,
Yanımda düşmanım ve kurtarıcım.