Herkes Gider

Küçük bir çocuk gördüm kaldırımda oturan 
Başı ellerinin arasında için için ağlayan
Ben de çöktüm yanına, yere bakarak
Ağlamadım ben ama
Yanındaydım sadece, düşünüyordum 
Baktı bana sonra çocuk
Gitti dedi
Unuttu beni
Gider dedim ben de
Herkes gider bir gün
Ağlamaya başladı yüzüme bakarak
Fransaya gitti ama dedi
Gider dedim ben yine
İsteseydim kalırdı belki
Yapamadım
Fazlaydı benim için
Ben de fazla gururluydum
Biliyorum dedim, herkes gider
Sen kal diyemezsin
Yok dersin içinden ama sesin çıkmaz bir türlü
O başka anlar ama
Düşünmüyorsun sanır
İstemiyorsun
Sevmiyorsun sanki diye düşünür
Ve gider herkes gibi
O adamın peşinden gider
Sen Fransayı onun ayaklarının dibine serebilecekken
Çocuk bana baktı
Peki hiç güzel olacak mı dedi
Güneş doğacak mı bizim için
Ben de kafamı kaldırdım, baktım soluma
Bir çocuk vardı orda bir zamanlar
Bir şeylere inanan
Birilerini seven
Ben sevmedim hiçbir zaman o çocuğu
Artık ağlamıyor o da
Öğrendi çünkü
Herkes gider eninde sonunda
Herşey biter