Gül Hep

Geç saatler
Toparlanmak için
Hatırlamak için
Düşmek için
Dünyanın son demleri
Hala rüzgar nedense
Hala atlar koşuyor
Yeni bir şey yok
Kimse bir şey bilmiyor sanki
Oyuncaklar yerli yerinde
Son çıkıştan kaçan yok
Kör tüm aşıklar
Ben, biz, kör olamıyoruz
Koku her zamanki i gibi
Senden bana doğru, gül hep
Melekler, hayır daha küçük
Bilmiyorum ne olduklarını
Gülüyorlar hep
Dünyanın son demleri
Sakınmaya çalışıyoruz
Rüzgardan, atlardan
Çekilmeye çalışıyoruz kenara
Dünyayı unutmaya çalışıyoruz
Ayrı düşüyoruz
Bugün ayrı düşüyorsun
Unutmaya çalışıyorum bugünü
Renkli bir hançer
Renkli bir yara
Ay çıkmış son çıkıştan
Ben ayrılmışım dünyadan
Ayrı düşmüşüz
Bugünü hatırlıyorum
Kırmızı yarayı
Kokun burada hala ama
Gül hep
Melekler gibi sanki
Hayır daha küçük
Havada büyü kokusu var
Neden rüzgar esiyor ki
Neden ayrılmıyor son çıkıştan
Şeytan gibi, King Kong gibi,
Senin gibi, herkes gibi
Son gözyaşları dünyanın
Garip ömürler, renkli yaralar
Havada asılı aptal şakalar
Karanlık günlerden kalan
Son demleri dünyanın
Kuşlar uçmuyor ama rüzgar
Sanki bilmiyor gibi
Vakit yok oysa
Hazırlanmak için
Topraklanmak çin
Düşmek için gökyüzüne
Kaçan kaçana, ayrılan ayrılana
Kokun burada ama neyse ki
Gül yine
Operadakiler gibi
Uyandığımda kalbim açılmıştı
Geceden sabaha
Herkes kaçtıktan sonra
Son çıkıştı evet kaldık ikimiz de
Ben ve senin kokun
Gül işte biliyorsun
Benim kalbim alışık değil
İnsan laflarını tanımıyor
Şeytanları hiç bilmiyor
Hatta melek ı,ıh
Daha küçük bir şey oysa
Göğsü açıp kalple oynayan
Dünya son demlerini yaşarken
Hala esiyor ılık ılık
Hala atlar
Hiçbir şey bitmiyor
Hiç kimse bilmiyor
Sabahı bekliyoruz sanki
Güneşin doğmasını
Yarışın bitmesi
Gökkuşağının dibinde
Kalbim elimde
Bir de senin kokun 
Gül hep
Ağlama hiç