Sen

Sen solunca
Rengini kaybediyor tüm saatler
Günler nefes alamıyor, yollar tıkalı
Yağmur ıslatmıyor insanı eskisi gibi
Kitaplar donuk bir ayna misali
Aynı karanlık insan çıkıyor karşıma her yerde
Keyfi yok bahçelerin, şiirlerin, hayallerin
Yararı yok akan nehrin ışıksız
Çikolata damlalarından oluşsa bile yaşam
Tuzsuz peynir tadı geliyor sen solunca 

Sen gülünce ama
Tüm şairler yarışıyor gözlerini çizmek için 
Sıcak tonlar işgal ediyor acımasızca tüm filmleri
Dizeler, resimler, hayat sanki hep romantik komedi
Ay işi yokmuş gibi terk etmiyor dünyayı 
Yıldız kuyruklarında dans ediyor artık insanlar
Sarıyor çiçekleri renkli bir heyecan tabakası
Eski rüyalar teker teker çıkıyor podyuma
İstemiyor ama kimse onları, herkes yeterince mutlu
Ben bile gülümsüyorum arada, sen gülünce

Hayat kısa, insanlar kötü, en çok da ben
Boş ver ama, değmez hiç bir şey
Gerçekten de hiç bir şey değmez
Şu dünyada senin üzülmene 
Hadi gülümse