Sakız Kokusu

Güneş batarken akşam Sakız üstünde
Kokunla dans ederdi nergisler kıskanç kıskanç
Kazanan sen olurdun hep, fazla istemesen de
Sonra yanaklarında o sevimli utanç

Sürgün edilmek kaderimiz olsa da hepimizin
En güzel sürgünümdün, biliyordun sen benim 
Tutkuyla birleştiği yerdeydin tam denizin
Yüzemiyordum ama, izin vermiyordu iklim

Ay uyurken olurmuş çoğu şey İzmir'de
Ben de onu fırsat bildim sana demek için
Kokunun esiri oldum, kayboldum ben sende 
İçmem gerek seni, bırakmıyor beni ateşin

Akdenizin çocuğu olduğunu söylesen de
En fazla Ege kadar sıcaktın bana
Dağlar da dik oluyormuş denize Ege'de
Dik duramadım ama, tamam dedim sonra

Gerek yok sana, bana, o çarşamba akşamına
Herkes yaşayacak demiştin kendine biçilen hayatı
Hatırlıyor musun o akşam, baktığında bana
Sigara dumanından sanmıştın göz yaşlarımı

Son akşam, Sakız olabildiğince karanlıkken
Dayanamadım yokluğuna, görmemeye seni bir daha
Kapattım dünyamı ben de, henüz daha yaşarken
Oynamayacağım bu oyunu, sevmeyeceğim asla